Lütfen Artık, Çık Git Bu Evden!

Nasıl böylesine rahatsın ki,
Sanki hiçbişey olmamış gibi.
Yıllar boyu ümitsizce,
Seni bekledim, geldinmi ki?
Bir gün olsun kapımı çalıp,
Halim nedir,sordunmu ki?
Çek ellerini ellerimden!
Çek gözlerini gözlerimden!
Bunca yıldır yokluluğunda,
Alıştım ben yalnızlığa.
İçimde bir çok sey kırıldı
Çok geç artık, dönme bana
Hayır hayır boşuna yalvarma,
İnanmıyorum sana!
Hayır hayır gözyaşına da hayır
İnanmiyorum sana!
Hayır, hayır, yüzbin kere hayır,
Aci çektirme bana!
Hayır, hayır, yüzbin kere hayır,
İnanmıyorum sana!
Sen hiçbir zaman dost olmadın.
Hiç, hiçbir zaman destek olmadın.
Yillarca hep sustum ama,
Bir tek sey istiyorum senden:
Onurlu bir yabancı gibi,
Lütfen artik, cik git bu evden!


Hoşçakal aşkım Yolun gülle, Yüreğin sevgiyle dolsun..!Bak... Nerelerden nerelere geldik... Şimdi biz bittik... Bir de başlangıcımız vardı Sonunda bol gözyaşı döktüğümüz. Sor yağmurları kendine..Kışları da sor. Baharları bana bırak Senden tek yadigar olarak. Adı belli, sonu belli idik. Soğuk bir mart akşamı idi Beni son kez öpüp gidişin. O an sadece yanımdan Karanlığa karışmıştı yansıman. Şimdi Yüreğimden git diyorsun Olur birtanem giderim . Yollar böyle uzun Aşk’lar böylesine vurgunken Giderim, son kez gözlerine bakamadan Giderim, son kez sarılamadan Uykusuz sabahlayarak. Pişman değilim Sevdim seni. Delice sevildim. Hayat seni yaşamamı istedi Yaşadım.. Ama keşke Yüreğinden giderken Ölüm beklemese başucumda. Yine de Yolun gülle, Yüreğin sevgiyle dolsun..! 

alıntı