Mademki yüreğimden bir kor, düşmedi senin de kalbine,
Bende ki heyecan, bendeki mutluluk uzak kaldı yüreğine,
Gördüğünde beni, içini sımsıcak duygular kaplamadı,
Mademki gecelerin uykusuz, gündüzlerin hep uykulu olmadı.
İstemem artık sevme, gel desem de gelme sevgili.
***
Sen hem beni, hem sevdamı yanlış anladın,
Gözlerimdeki sevinci görünce, çantada keklik sandın.
Aşkım uğruna gururumu bıraktım, galiba sen buna aldandın.
Git sevgili, mutluluk dileğim hep seninle birlikte,
Ben sevdamı sensizde yaşarım, sen kal sevgisizliğinle.
***
Ben bir ağaçtım bu sevdada, sen dallarımdaki yaprak,
Yeşilimdin, sevdiğimdin, güneşimi bana taşıyanımdın,
Soğuktan koruyanım, nefes almamı sağlayanımdın.
Döküldün yazık, ama unutma sevgili sen rüzgârda savrulurken,
Ben bir zaman sonra kuruyan dallarımı yeniden yeşerteceğim.
Bu yüzden istemem gelmeni, gel desem de gelme sevgili.
***
Ben buluttum, sen yağmurum. Düştün son damlaya dek,
Kavuştun yeniden toprağa, su vermeye, hayat vermeye.
Nazlı nazlı akmaya, derelerde coşmaya.
Ama unutma sevgili, sen gökyüzüne çıkmak için çırpınırken,
Ben yepyeni damlalarda yeniden yağacağım.
Bu yüzden istemem sevmeni beni, sev desem de sevme sevgili.
***
İstemem artık gelme. Sevme beni sevgili.
Son şarkı söyleneli çok oldu çünkü.
Son yaprak döküleli, son damla yağmur dineli.
İstemem gelme artık. Sevme beni sevgili.
Son umut tükeneli çok oldu çünkü.
İçimdeki alev söneli, mutluluğa hevesim geçeli.
Bendeki aşk biteli çok oldu.
İstemem gelme artık. Sev desem de sevme sevgili.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder